Φοιτητής/Αθλητής -Δυο έννοιες με το βλέμμα στο μέλλον

• Φοιτητές-Αθλητές ένα απαιτητικό ταξίδι το οποίο χρειάζεται εξισορρόπηση στην ακαδημαϊκή καριέρα, σε συνδυασμό με την αυστηρότητα και την πειθαρχία των αθλημάτων.

  Δρ Κυριακή Μακρή & Δρ Μαρία Ηροδότου, Λειτουργοί Αθλητισμού & Ειδικοί Επιστήμονες Πανεπιστημίου Κύπρου

  
  Σε αυτό το άρθρο θα αναφερθούμε στις εμπειρίες δυο Φοιτητών - Αθλητών και ενός πρώην Διεθνή επαγγελματία Αθλητή, εξερευνώντας τις προκλήσεις, τους θριάμβους και την ικανότητα εξισορρόπησης που χρειάζεται για να διαπρέψουν τόσο σε ακαδημαϊκό όσο και σε αθλητικό επίπεδο.
  
  Θα έλεγε κανείς ότι είναι αρκετά τα στοιχεία που θα πρέπει να διερευνήσουμε, ξεκινώντας από την καθημερινή ρουτίνα ενός Φοιτητή/τριας – Αθλητή/τριας, ο οποίος/οια βρίσκεται ενώπιων δυο απαιτητικών προγραμμάτων, συνδυάζοντας προπονήσεις και μαθήματα. Αυτό, σε κάποιες περιπτώσεις τους οδηγεί να διακόψουν είτε την φοίτηση στο Πανεπιστήμιο, είτε τον αθλητισμό. Έχουν όλοι/όλες τις απαιτούμενες δεξιότητες διαχείρισης του χρόνου αυτών των δυο ιδιοτήτων; Μπορούν να αντέξουν στις βασικές απαιτήσεις για να διατηρηθούν στην ακαδημαϊκή αλλά και την αθλητική απόδοση; Τα ερωτήματα αυτά είναι που θα πρέπει να μας προβληματίσουν και να μας κάνουν να αναλογιστούμε την ουσιαστική σημασία των δυο αυτών ρόλων.
  Θα πρέπει λοιπόν, να εξεταστεί το υπάρχον σύστημα των ιδιωτικών και κρατικών Πανεπιστημίων καθώς επίσης και των Ομοσπονδιών όσον αφορά τον τρόπο στήριξης των Φοιτητών/τριών/Αθλητών/τριών.
  
  Αδιαμφισβήτητα, η επιτυχία σε αυτά τα άτομα εναπόκειται και στη συμβολή των ατόμων σε θέσεις κλειδιά ενός οργανισμού ή Πανεπιστημίου. Αν εμβαθύνουμε ακόμη περισσότερο στο θέμα, σημαντικό είναι να γίνει μια καλύτερη προσέγγιση  σε οικονομικές και νομικές ρυθμίσεις.
  
  Διερευνώντας το κύριο μας θέμα, οφείλουμε να επισημάνουμε τις πολύτιμες αρχές -δεξιότητες που εμφυτεύονται στον άνθρωπο μέσα από το ρόλο του ως Φοιτητής/τρια – Αθλητής/τρια. Η πειθαρχία, η ανθεκτικότητα, η ομαδικότητα και η διαχείριση του χρόνου δεν είναι μόνο χρήσιμα σε ένα γήπεδο, χρησιμεύουν επίσης στη διαμόρφωση και την προσωπική ανάπτυξη του χαρακτήρα, είναι δομικά στοιχεία για μελλοντικές επιτυχίες.
  
  Μέσα από τις προσωπικές ιστορίες και συνεντεύξεις με τους δυο Φοιτητές - Αθλητές και πρώην Διεθνή Αθλητή θα αναφερθούμε στα θετικά και αρνητικά στοιχεία καθ’ όλη την πορεία τους, και το πόσο ανθεκτικός και αποφασιστικός μπορεί να γίνει ένας άνθρωπος που έχει έρθει αντιμέτωπος με δύσκολες στιγμές αλλά αναδύθηκε δυνατός.
  
  Ομολογουμένως, η ζωή τους είναι απόδειξη του αδάμαστου πνεύματος και της αγωνιστικότητας τους με στόχο την πρόοδο τους είτε αγωνιστικά είτε ακαδημαϊκά είτε ακόμη και επαγγελματικά.

  
  Κλείνοντας την εισαγωγή, θα θέλαμε μέσα από το άρθρο μας, εκτός από το να συγχαρούμε και να υποκλιθούμε στα επιτεύγματα αυτών των ανθρώπων, να αναδείξουμε και να αναγνωρίσουμε τις θυσίες που έκαναν σε αυτό το εκπληκτικό ταξίδι της ζωής τους!

  Πιο κάτω ακολουθούν οι προσωπικές συνεντεύξεις των εν ενεργεία φοιτητών-αθλητών Γιώργου Παπαδόπουλου και Πάρη Ζίνγκη, για την εμπειρία της παράλληλης φοιτητικής και αθλητικής ζωής τους, καθώς οι θέσεις και απόψεις τους για την καλύτερη διαχείριση των αθλητών από την ακαδημαϊκή κοινότητα.

  Ο Γιώργος είναι απόφοιτος δύο σχολών του Πανεπιστημίου Κύπρου, των τμημάτων Οικονομικών και Ψυχολογίας αντίστοιχακαι του μεταπτυχιακού τίτλου ΜΒΑ από το CIIM.

  Σε αθλητικό-επαγγελματικό επίπεδο έχει αγωνιστεί στο πρωτάθλημα Α’ και Β’ κατηγορίας ποδοσφαίρου, με ανώτερη διάκριση το κύπελλο Κύπρου με την Ανόρθωση Αμμοχώστου την αγωνιστική περίοδο 2020-2021.

  Ακολουθεί η προσωπική του τοποθέτηση:

  «Κατά τη διάρκεια της ακαδημαϊκής μου πορείας, μπορώ να πω ότι είχα τη στήριξη και την κατανόηση από τους καθηγητές/τριες μου. Κυρίως αυτό αφορούσε σε μια πιο ελαστική μεταχείριση στις ώρες προσέλευσης μου στα μαθήματα, καθώς και αλλαγές στις ημερομηνίες ή ώρες των εξετάσεων.

  Μια πτυχή, η οποία θα μπορούσε να τύχει βελτίωσης όσο αφορά το Πανεπιστήμιο προς τους επαγγελματίες αθλητές/τριες, με βάση και τις δυνατότητές του ως ακαδημαϊκό ίδρυμα, θα ήταν  ίσως κάποιες εξαιρέσεις/απαλλαγές από μαθήματα ελεύθερης επιλογής. Για παράδειγμα πίστωση των πιστωτικών μονάδων των μαθημάτων αθλητισμού που προσφέρονται από το Πανεπιστήμιο Κύπρου. Η θεματολογία πολλών από αυτά τα μαθήματα ελεύθερης επιλογής είναι ήδη καθημερινό βίωμα, εμάς των αθλητών από πολύ μικρή ηλικία. Το μεγαλύτερο θέμα που αντιμετωπίζει ένας επαγγελματίας αθλητής που φοιτά είναι η διαχείριση του περιορισμένου του χρόνου.

  Τέλος, όσον αφορά τον αν συνδυάζονται οι παράλληλοι βίοι, αθλητή/τριας-φοιτητή/τριας, προσωπικά θεωρώ ότι υπάρχει χρόνος και χώρος και για τα δύο. Υπήρξα επαγγελματίας αθλητής κατά τη διάρκεια και των δύο μου πτυχίων και του μάστερ. Χρειάζεται πολλή πειθαρχεία, καλή διαχείριση χρόνου και ανάληψη ευθύνης όσο αφορά τις επιλογές μας και στα δύο πεδία, του αθλητή και του φοιτητή.»

  Ο Πάρης Ζίνγκης είναι απόφοιτος του Πανεπιστημίου της Ουψάλα της Σουηδίας. Πήρε το πτυχίο του στη Διεθνή Πολιτική Ανάπτυξη και τώρα κάνει το μεταπτυχιακό του στο Τμήμα Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Κύπρου με θέμα «Ειρήνη, Σύγκρουση και Δημοκρατία».

  Ως αθλητής του τένις έπαιξε σε ημι- επαγγελματικό επίπεδο στα πρωταθλήματα (ITF futures). Πιο κάτω ακολουθεί η δική του θέση.

  Ξεκινώντας, είναι πολύ σημαντικό να επισημάνω ότι η παροχή αθλητικών υπηρεσιών στις εγκαταστάσεις του Πανεπιστημίου Κύπρου είναι πολύ άρτιες. Ως φοιτητές του Πανεπιστημίου, έχουμε τη δυνατότητα να έχουμε πολλαπλές προσβάσεις σε ενισχυμένους αθλητικούς χώρους και χώρους εκγύμνασης γενικά. Επίσης όλες οι υπηρεσίες και οι προπονήσεις που μας παρέχονται είναι δωρεάν και αυτό είναι ένα σημαντικό πλεονέκτημα στην προώθηση του πανεπιστημιακού αθλητισμού, χωρίς αυτό να επιβαρύνει περαιτέρω τους φοιτητές/τριες και να τους απομακρύνει από τον αθλητισμό. Ερχόμενος από πανεπιστήμια του εξωτερικού θέλω να τονίσω πως το Πανεπιστήμιο Κύπρου είναι πολύ καλά καταρτισμένο και μπορεί να στεγάσει αθλητές προσφέροντας τους πολλαπλά προνόμια και ανέσεις κατά την διάρκεια των σπουδών τους.

  Ωστόσο, ως φοιτητής μεταπτυχιακού προγράμματος, φέρω πολλαπλές ευθύνες οι οποίες πολλές φορές μπορούν να έρθουν σε σύγκρουση με τον αθλητισμό. Το πρόγραμμα σπουδών μου είναι πολύ απαιτητικό έτσι δεν έχω πολύ ελεύθερο χρόνο για να τον αφιερώσω στις προπονήσεις του τένις. Ούτε οι καθηγητές/τριες είναι ευέλικτοι σε αυτό το θέμα έτσι ώστε να βοηθήσουν στο να μπορώ εγώ να έχω ένα αθλητικό πρόγραμμα μαζί με τα μαθήματά μου. Με αποτέλεσμα όλων αυτών των συγκυριών και αφού είμαι ένας υψηλούεπιπέδου Αντισφαιριστής, να μην μπορώ να λαμβάνω μέρος στα πρωταθλήματα.

  Αυτό με στενοχωρεί ιδιαίτερα γιατί αναγκάζομαι να σταματήσω τον πρωταθλητισμό και να αφοσιωθώ στα μαθήματά μου για να μπορέσω να ανταπεξέλθω και να έχω ένα καλό γενικό ο οποίος θα μετρήσει στο μέλλον στην επαγγελματική μου καριέρα.

  Με βάση τη δική μου εμπειρία, μπορώ να διαβεβαιώσω τον κάθε ανερχόμενο φοιτητή/τρια ότι οι σπουδές αποτελούν αναμφισβήτητα ένα σημείο καμπής για την αθλητική σταδιοδρομία αλλά και για την ακαδημαϊκή τους πορεία στη ζωή ενός νέου αθλητή/ριας.

  Μέσα από τον πανεπιστημιακό αθλητισμό, κρατώ το ότι μου προσέφερε ένα υγιές περιβάλλον περνώντας ωραίες στιγμές με την ομάδα μου που θα με συνοδεύουν ευχάριστα στην υπόλοιπή μου ζωή. Όμως έπρεπε να επιλέξω το μέλλον μου και αναγκαστικά θα αφοσιωθώ στο πτυχίο μου για να έχω μια καλή επαγγελματική καριέρα και τον αθλητισμό θα τον κρατήσω για χόμπι.

  Στη συνέχεια θα ήταν ιδιαίτερα σημαντικό να διατυπωθούν οι ανησυχίες και τα διλλήματα τα οποία αντιμετώπισε ο Μάριος Ηλία, ένας διεθνής ποδοσφαιριστής, ο οποίος είχε την ευκαιρία για περεταίρω ακαδημαϊκή μόρφωση, όμως ο επαγγελματικός αθλητισμός δεν μπορούσε να συνδυάσει, την τότε περίοδο, και τις απαιτήσεις των σπουδών παράλληλα.

  Ο Μάριος Ηλίας υπήρξε επαγγελματίας ποδοσφαιριστής στις ομάδες της Δόξας Κατωκοπιάς, Εθνικού Άχνας, Αποέλ και στην Εθνική Κύπρου. Έγινε μια συζήτηση για τις μεγάλες επιτυχίες του που είχε σαν επαγγελματίας ποδοσφαιριστής αλλά και ένα όνειρό που δεν ολοκληρώθηκε. Ακολουθεί η δική του τοποθέτηση.

  Σαφέστατα ήμουν πολύ χαρούμενος που πέρασα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης όπου και έκανα κανονικά την εγγραφή μου, αλλά παράλληλα  θα έπρεπε  να συνεχίσω και τις προπονήσεις μου στην Κύπρο καθώς αγωνιζόμουν στην πρώτη κατηγορία ποδοσφαίρου στο ΑΠΟΕΛ. Λίγο πριν την αποπεράτωση της θητείας μου στο στρατό, το ΑΠΟΕΛ έρχεται και μου κάνει μια πολύ καλή πρόταση  με ένα πολύ καλό τριετές συμβόλαιο όπου εγώ πλέον ήμουν ένας από τους βασικότερους παίχτες της ομάδας.

  Τώρα εδώ αρχίζει το δίλημμα! Τι θα αποφασίσω. Να ακολουθήσω τις σπουδές μου ή το ποδόσφαιρο και ας γνωρίζω πως κάποια μέρα θα έχει ημερομηνία λήξης;

  Στην ουσία δεν είχα καμία καθοδήγηση ούτε από το σχολείο, ούτε από το οικογενειακό μου περιβάλλον και εδώ θέλω να τονίσω την σημαντικότητα του σύμβουλου, της καθοδήγησης που πρέπει να έχουν τώρα οι νέοι μας ούτως ώστε να επιλέξουν τον καλύτερο δρόμο για τον εαυτό τους. Οπόταν παίρνω την απόφαση να μείνω στην Κύπρο, καθώς οι σκέψεις μου, το να μεταβώ στην Θεσσαλονίκη και να παίζω ταυτόχρονα σε μια καλή ποδοσφαιρική ομάδα δεν ήταν εφικτό, λόγο του συμβολαίου που είχα με το ΑΠΟΕΛ. Η μεταγραφή μου από το ΑΠΟΕΛ σε ομάδα της Θεσσαλονίκης δεν κατέστη δυνατό, λόγο της οικονομικής αδυναμίας από πλευράς της ομάδας της Θεσσαλονίκης.

  Αγωνιζόμουν στο ποδόσφαιρο για δεκαεπτά χρόνια. Στην πορεία μαθαίνω ότι υπάρχει κάποιος κλάδος του Sports Management στο Intercollege (UNIC) όπου έκανα την εγγραφή μου και ξεκίνησα τα μαθήματα μου για σχεδόν 2 χρόνια, όμως δεν κατέστη δυνατό να εκπληρώσω τις σπουδές μου για δύο λόγους. Πρώτο, για το απαιτητικό πρόγραμμα προπονήσεων που είχα πρωινές και απογευματινές προπονήσεις  και δεύτερο, η μεγάλη αναγνώριση που είχα από τους νεαρούς συμφοιτητές/τριες μου  έγινε  κουραστικό γιατί  όλες οι συζητήσεις μας στα διαλείμματα  γίνονταν για το ποδόσφαιρο. Εκτός αυτού, είχαμε και μια διαφορετική ηλικία από τους συμφοιτητές μου και αυτό με έκανε ακόμα πιο διστακτικό σαν φοιτητή.

  Ένας ποδοσφαιριστής τελειώνει την καριέρα του γύρω στα 35-36 του χρόνια. Όταν δεν είσαι κατοχυρωμένος με πτυχίο ή κάποια μόρφωση γενικά, ξεκινάς ξανά από το μηδέν. Όταν δεν έχεις  προετοιμάσει τον εαυτό σου πως το ποδόσφαιρο κάποτε θα τελειώσει είναι πολύ δύσκολο να προχωρήσεις. Όταν είσαι καλός ποδοσφαιριστής και αναγνωρίσιμος στον κόσμο, έχεις πολύ καλές αμοιβές ,όμως θα πρέπει να είσαι και σε θέση να κάνεις τις κατάλληλες επενδύσεις ούτως ώστε να μπορείς να έχεις ένα καλό εισόδημα μόλις τελειώσει η καριέρα σου. Από ψυχολογικής πλευράς είναι δύσκολο να  αποδεχτείς πως τελειώνει η καριέρα σου  κάποια στιγμή εάν δεν έχεις προετοιμάσει τον εαυτό σου γι’ αυτό.  Έχει άτομα που έπαθαν ψυχολογικά, άτομα που είχαν τάσεις αυτοκτονίας και δεν το ξεπέρασαν ποτέ.

  Σαν Μάριος είχα προετοιμάσει το εαυτό μου πως όλα θα τελειώσουν κάποια στιγμή και την επόμενη μέρα θα πρέπει να είμαι έτοιμος να αντιμετωπίσω το οτιδήποτε.

  Ευτυχώς άνοιξα τη δική μου επιχείρηση η οποία πηγαίνει αρκετά καλά και είμαι πολύ ευχαριστημένος επαγγελματικά.

  Αξιολογώντας τις πιο πάνω συνεντεύξεις θα αναλογιστεί κανείς, όλες τις παραμέτρους παράγοντες όπου επηρεάζουν σε αυτούς τους δυο ρόλους.

  Εν κατακλείδι, οι δύο ρόλοι απαιτούν αφοσίωση, πειθαρχία, σκληρή δουλειά και ένα ισχυρό σύστημα υποστήριξης για την επιτυχία στις προσπάθειές τους.

  ”Με τα μάτια στον ουρανό και τα πόδια στη γη, κυνήγα αδιάκοπα τα όνειρα σου”-Ελένη Αρβερέλ